Tekst – WYZWOLENIE PRZEZ ODPUSZCZENIE

Odpuszczenie

Stan dla wielu nieznany

Dla mnie przez wiele lat
był wręcz nieosiągalny

Nieznany, bo każdy z nas praktycznie był wychowany 
w kulturze zapierdolu
Gonienia za czymś materialnym 
na zewnątrz

A ten kult pracy i działania to tylko
Informacja z zewnątrz o wewnętrznej obawie
że jak się zatrzymam
TO NIE WYTRZYMAM

Nie wytrzymam 
Wewnętrznych odczuć

Więc muszę być zajętym, zajętą
Bardzo ogarniającą
Kontrolującą
Na wszystkim oko trzymającą
Zęby zagryzającą 
Kije w dupach trzymającą

Innych zabawiającą i świetne rzeczy produkującą
A jeszcze prócz produktywności być tą co zadowoli

I tą co jest grzeczną, chociaż nie wiem co to znaczy
Tą osiąga szczyty wyżyny 

Płaskich koleżeńskich socjalizacji
Łatwo ulega racjonalizacji i potakuje, 
zgadza się zawsze

Umie zabawić towarzystwo, 
wygląda pięknie i ładnie 
MÓWI I PISZE SKŁADNIE

A wewnętrznie dzieje się… wiesz co?

Czekanie na śmierć, na moment JEBAĆ TO.
Aż się zapadnie i rozpadnie na kawałki
Podda
Fałszywe wizje zewnętrznego sukcesu

Fałszywych przyjaciół i toksycznej pozytywności, elokwencji i narcyzmu ubranego w ładne słowa
I opadnie
Jak liście na drzewie list-opadem
Jak deszcz z nieba
Emocji ulewa

Oberwanie chmury
Huragan 
Rozpieprza szalone koncepcje
Zewnętrznych powinności, 
Zasad i kontroli z programów, też telewizyjnych
Społecznych norm 
I tego co ludzie powiedzą

Wszystkie powinności wynikające z czego innego niż z serca jedynego i prawdziwie indywidualnego
ZAWSZE SPRAWIĄ, ŻE OPUSZCZASZ SWÓJ WEWNĘTRZNY DOM

Oddajesz suwerenność
Składasz w ofierze swoje wierzenia i czucie
Sprzedajesz diabłu, nieświadomie – a tak dosadnie jednak Duszę

A domem Duszy jest ciało
I ciało potrzebuje regeneracji
Ciszy
Chwil samotności
Kontemplacji
Nic nie robienia

By wpuścić Cię bliżej 
Esencji własnego istnienia

Bliżej tego
czego nie chcesz czuć i zrozumieć
Ale co prowadzi do klarownej wizji i głosu wewnętrznego

I zasilenia
które płynie z odpuszczenia